ما به آینده مردم خویش به محیط زیست و امانتی که به نام انسان بر دوش است حساسیم

ما به آینده مردم خویش به محیط زیست و امانتی که به نام انسان بر دوش است حساسیم

گفتگوی اختصاصی دکتر داود عباسی با نشریه کوشا

دکتر داود عباسی:حلقه مفقوده مدیریت شهری تبریز,حقوق شهروندی است دکتر عباسی:شورای اسلامی دور چهارم باید به جای اختلاف,با لحاظ نمودن مشترکات خود به نفع تبریز و برای آبادانی و توسعه و جهش همه جانبه تبریز قهرمان به سمت توسعه تلاش و کوشش نمایند و قطع یقین موفق نیز خواهد شد و تبریز شایسته بهترین هاست شهروندان تبریزی , در قبال شهر تبریز و مسولان شهری حقوقی دارندکه متاسفانه به آن کم توجهی شده است.

 دکتر داود عباسی از اساتید دانشگاه و از حقوق دانان جوان تبریزی با اعلام مطلب فوق در گفتگویی اختصاصی با نشریه کوشا, گفت: یکی از حلقه های مفقوده مدیریت شهری تبریز, حقوق شهروندی است. وی افزود: از حقوق بنیادین شهروندان شفافیت مالی و اداری و اجرایی شهرداری و دستگاههای اجرایی تابعه آن است که متاسفانه در سه دوره شورای اسلامی شهر تبریز به این امر توجه نشده است.

 دکتر عباسی, با بیان اینکه بودجه شهرداری و برنامه های مصوب و گزارش مالی بایستی در هر سال به مردم گزارش داده شود: تصریح کرد: متاسفانه هیچ گونه گزارش مالی, بیلان کاری و بیان نقاط ضعف و قوت شهرداری به مردم اعلام نشده و به امر شفافیت سازی توجه نشده است. وی, تاکید کرد: متاسفانه حق پیگیری حقوق و مطالبات واقعی مردم از شورای اسلامی شهر به مردم داده نشده و مردم در جریان امور قرار نگرفته اند و به نظر بنده می توان با استفاده از نیروهای افتخاری تحت عنوان ((شورای یار)) در محلات و مناطق مختلف شهر تبریز مسایل و مشکلات را از کانال آنها جمع بندی و نسبت به ارایه راهکارهای حل آنها در جلسات شورای شهر اقدام نمود و در حقیقت این افراد پل ارتباطی بین مردم و شورا خواهند بود. 

این استاد دانشگاههای تبریز, ضرورت ارتباط مستقیم و چهره به چهره با مردم را از الزامات شورای اسلامی شهر بیان کرد و ادامه داد: رابطه بین مردم و شورا باید باید دو سویه باشد و به نظرم, برای بر قراری بهتر این رابطه ایجاد خبر گزاری خاص شورای شهر, راه اندازی نشریه داخلی شورای شهر و ارایه بر نامه های به صورت مستمرو هفتگی از طریق( تلویزیون و رسانه های عمومی) از الزامات است که باید شورای دوره چهارم به آنها توجه نماید.

 دکتر عباسی , پاسخگویی را از خصایص و ویژه گی های اصلی یک عضو شورای شهر دانسته و گفت: کسی که برای عضویت در شورای اسلامی کاندیدا می شود, باید خود را در مقابل مردم پاسخگو بداند و در حقیقت شورای شهر نوکر مردم است و برای این امر باید سعه صدر و قدرت پاسخگویی و تحمل و توان شنیدن انتقادات و حقایق را داشته باشد. وی, شهر را یک موجود زنده قلمداد نمود و با تاکید بر اینکه, نیازمند توجه ویژه از سوی شهروندان است, بیان داشت: شهروندان در قبال شهر نیز وظا یفی دارند و بایستی در زیر سازی و نگه داری فضا های سبز و تمیزی و پاکیزه گی شهر نقش داشته باشند.

 این حقوق دان, وجود بر خی کارخانه ها در محدوده داخل شهر و ترافیک را از عوامل آلودگی شهر تبریز اعلام کرده و تاکید کرد: عدم رعایت رانندگی اصولی, عدم استفاده از حمل و نقل ها عمومی, وجود خودروهای تک سرنشین در سطح شهر و ... بر پیکره شهر آسیب وارد می سازد و نیازمند توجه شهروندان است و مردم فهیم تبریز بایستی نسبت به حقوق شهری خود نیز حساس بوده و واقعیت این است که شهر باید توسط شهروندان ساخته شود.  

دکتر عباسی, گفت: توجه به سرمایه گزاری خارجی برای توسعه شهر تبریز میتواند از اولویت های کاری شورای دوره چهارم باشد که برای نجات وضعیت فعلی شهر تبریز این امر را ضروری دانست, همچنین وی ادامه داد: نباید فضاهای تاریخی و بافت های قدیمی شهر را فدای توسعه عمومی و احداث پاشاژ و مجتمع ها کنیم ,در احداث برخی ازروژه های مشارکتی اشکالاتی وجود دارد که نیازمند اصلاح و بازنگری میباشد.

 وی جایگاه فعلی تبریز را در شان و منزلت تبریز ندانسته و افزود: انسانهای بزرگی در تبریز بوده اند و تبریز به عنوان شهر اولین ها بوده و از لحاظ توسعه فرهنگی کمتر توجهی به آن شده و نیازمند یک جهش فرهنگی در شهر اولین ها هستیم و یکی از مصداق آن, برگزاری جشنواره و همایش های فرهنگی باید مورد اقدام قرار گیرد چون تبریز پتانسل و قابلیت را در خود دارد.

 دکتر عباسی در خاتمه افزود: شورای اسلامی دوره چهارم باید به جای اختلاف با لحاظ نمودن مشتر کات خود به نفع تبریز و برای آبادانی و توسعه و جهش همه جانبه تبریز قهرمان به سمت توسعه تلاش و کوشش نمایند و قطع یقین موفق نیز خواهد شد چون تبریز شایسته بهترین هاست.

سرگذشت من

^{سال های اول زندگیم در موزه ی تبریز و مدرسه کنار آن که حالا پارک خاقانی شده گذشت. دلچسب ترین سرگرمی من بالا رفتن از  درخت توت حیاط مدرسه و گشت و گذار در مسجد کبود و بازی کردن با طوطی موزه بود. بعدها در محله ی عباسی نزدیکی های رب رشیدیه و به دنبال آن منظریه مسکن کردیم.}